Mariska meldde zich aan voor een intake met een dubbel gevoel. Was therapie niet overdreven? Was dit wel nodig of stelde ze zich aan? Dit vroeg ze zich ook nog bij de volgende gesprekken af, maar toch kreeg een gevoel van opluchting en blijdschap steeds meer de overhand. Het voelde goed dat ze zichzelf nu eindelijk serieus nam!
Categorie: Uit de praktijk
In deze tekstblokjes zijn niet de echte namen van cliënten gebruikt.
Hans….
….was een harde werker die voor iedereen klaarstond. Hij had zijn zaakjes onder controle, allemaal goed voor elkaar. Totdat hij door ziekte tijdelijk niet meer kon werken. De zorgen vlogen hem aan. Wat als hij zijn baan zou verliezen net als zijn vader? De ‘spoken’ uit zijn verleden achtervolgden hem en hij had nu geen energie meer om ze vóór te blijven. In de therapie zag Hans zijn spoken eindelijk onder ogen, werd hij weer rustig, en kreeg hij weer vertrouwen in zichzelf, in God en in zijn toekomst.
Peter….
….had veel verliezen geleden. In zijn jeugd het overlijden van zijn vader en een broertje, en later ging het mis met zijn relatie en op het werk. Hij zag het zelf niet zo, dit was gewoon zijn leven. Maar toen we zijn leven zichtbaar maakten door middel van de poppetjes werd het ineens duidelijk. Zo kon hij eindelijk gaan rouwen, en zo kwam er weer ruimte in zijn leven.
Suzan
….kwam met een flinke burn-out. Ze kon niet meer naar haar werk, maar zat thuis op de bank, aangeslagen. In de therapie ontdekte ze waarom ze zo moeilijk kon opkomen voor zichzelf, waarom ze zo streng was voor zichzelf. Na een paar maanden knapte ze op. Zelf omschreef ze het zo: Ze kon weer uitvliegen terwijl ze binnenkwam als een vleugellam vogeltje.